Οι Δράσεις μας και η Τεκμηρίωσή τους!

Πριν από 75 χρόνια, στην Κορεατική Χερσόνησο ξεκίνησε ένας τριετής σκληρός πόλεμος (1950-1953), που οδήγησε σε οριστική διχοτόμηση της Κορέας σε Βόρεια και Νότια. Σ’ αυτήν πήρε μέρος και ένα ελληνικό εκστρατευτικό σώμα, που διακρίθηκε ιδιαίτερα, αλλά είχε βαριές απώλειες. 


Για να μαθαίνουμε οι νεότεροι και να θυμούνται οι παλιότεροι, ας δούμε λοιπόν με περισσότερες λεπτομέρειες τον Πόλεμο της Κορέας.

Η Κορέα υπό ιαπωνική κατοχή – Η ανεξαρτησία της Κορέας – Ο χωρισμός της σε δύο κράτη

Από το 1910 η Κορέα είχε προσαρτηθεί επίσημα στην Ιαπωνία. Τον Μάρτιο του 1919 ξέσπασε εξέγερση με αίτημα την ανεξαρτησία της χώρας. Το ίδιο έτος αυτοεξόριστοι Κορεάτες πατριώτες, αφού σχημάτισαν μια «Εξόριστη Προσωρινή Κυβέρνηση» στη Σανγκάη, η οποία βρισκόταν σε καθεστώς «εκχώρησης» στους Γάλλους, άρχισαν αγώνα αντίστασης κατά των Ιαπώνων. Tο αρχηγείο των Κορεατών μεταφέρθηκε αργότερα στις Η.Π.Α. Άλλα κινήματα, βραχύβια, οργανώθηκαν και στη Μαντζουρία, τα περισσότερα από τα οποία προσχώρησαν στην προσωρινή κυβέρνηση.

Με τη συνθηκολόγηση της Ιαπωνίας, στο τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου (1945), η Κορέα απελευθερώθηκε. Μπήκαν όμως παράλληλα στο έδαφός της σοβιετικά στρατεύματα στον βορρά και αμερικανικά στο νότο. Η χερσόνησος χωρίστηκε σε δύο ζώνες, βόρεια και νότια του 38ου Βόρειου Γεωγραφικού Παράλληλου. Η πολιτική επανένωση της χερσονήσου δεν έγινε, κυρίως λόγω διαφωνιών μεταξύ Η.Π.Α. και (τέως εννοείται) Ε.Σ.Σ.Δ., αλλά και λόγω της ομόφωνης αντίθεσης του συνόλου των Κορεατών σε διαιτησία επιτροπής του Ο.Η.Ε.

Το 1948 έγιναν εκλογές στο νότιο τμήμα, με την επίβλεψη μιας «Προσωρινής Επιτροπής» του Ο.Η.Ε. Στο βόρειο τμήμα δεν έγινε κάτι τέτοιο. Υπήρξε άρνηση διεξαγωγής εκλογών, μετά από σχετική καθοδήγηση της Ε.Σ.Σ.Δ. Στις 15 Αυγούστου 1948, ιδρύθηκε η Δημοκρατία ης Κορέας (Νότια Κορέα). Πρόεδρος εκλέχθηκε ο Σίνγκμαν Ρι (Λι Σούνγκμαν). Στις 25 Αυγούστου έγινε εκλογή αντιπροσώπων στο βόρειο τμήμα και σχηματίστηκε κυβέρνηση της Λαϊκής Κορέας με πρόεδρο τον Κιμ ιλ-Σουνγκ. Ένα μήνα αργότερα ανακηρύχθηκε επίσημα η Λαϊκή Δημοκρατία της Κορέας (Βόρεια Κορέα).

Ο πόλεμος της Κορέας

Η συνύπαρξη των δύο κρατών στην Κορεατική Χερσόνησο ήταν προβληματική. Έτσι, στις 25 Ιουνίου 1950 ο βορειοκορεατικός στρατός πέρασε αιφνιδιαστικά τη μεθόριο του 38ου Παράλληλου και στις 28 Ιουνίου κατέλαβε τη Σεούλ. Το Σ.Α. του Ο.Η.Ε., καθώς η Ε.Σ.Σ.Δ. απουσίαζε από αυτό, διέταξε τη Βόρεια Κορέα να σταματήσει την επίθεσή της και παράλληλα κάλεσε τα κράτη μέλη του οργανισμού να προσφέρουν στρατιωτική βοήθεια στη Νότια Κορέα. Ο Χένρι Τρούμαν, πρόεδρος των Η.Π.Α., ανταποκρίθηκε αμέσως. Στις 30 Ιουνίου στρατιωτικές δυνάμεις των Η.Π.Α., που βρίσκονταν στην Ιαπωνία, άρχισαν την εμπλοκή τους στον πόλεμο. Επικεφαλής τους ήταν ο 70χρονος διοικητής των αμερικανικών δυνάμεων του Ειρηνικού Douglas Mac Arthur (1880-1964).

Σταδιακά, στις δυνάμεις των Η.Π.Α. προστέθηκαν άνδρες από τις εξής χώρες: Αυστραλία, Βέλγιο, Λουξεμβούργο, Καναδάς, Κολομβία, Αιθιοπία, Γαλλία, Ελλάδα, Ολλανδία, Νέα Ζηλανδία, Φιλιππίνες, Νότιος Αφρική, Ταϊβάν, Ταϊλάνδη, Τουρκία και Μ. Βρετανία. Ο πόλεμος αυτός είχε 4 φάσεις: στην πρώτη (25 Ιουνίου-15 Σεπτεμβρίου) οι Νοτιοκορεάτες ενισχύθηκαν από 3 Αμερικανικές μεραρχίες. Αρχικά υποχώρησαν ως τις οχυρές θέσεις του Πουσάν στο νότιο άκρο της Κορεατικής Χερσονήσου. Μετά από αποτελεσματική άμυνα της 8ης αμερικανικής στρατιάς στο Νάκτονγκ, όπου οι Βορειοκορεάτες χρησιμοποίησαν όλες τις εφεδρείες τους,ξεκίνησε η αντεπίθεση των Νοτιοκορεατών.

Η δεύτερη φάση (15 Σεπτεμβρίου-25 Νοεμβρίου 1950) ξεκίνησε με αιφνιδιαστική απόβαση των Αμερικανών στα νώτα των Βορειοκορεατών στο Ίντσον. Στις 26 Δεκεμβρίου ανακαταλήφθηκε η Σεούλ. Την 1η Οκτωβρίου οι Βορειοκορεάτες πέρασαν τον 38ο Παράλληλο, υποχωρώντας. Ο Mac Arthur είχε εντολή να τους καταδιώξει και πέρα από τη μεθόριο, αν έβλεπε ότι δεν υπάρχει σοβιετική ή κινέζικη επέμβαση. Έτσι προχώρησε προς τον ποταμό Γιαλού, στα σύνορα με τη Μαντζουρία, όπου οι δυνάμεις του έφτασαν στις αρχές Νοεμβρίου. Πίστευε ότι οι κινεζικές δυνάμεις υπό τον Λιν Πιάο δεν θα επέμβαιναν, αν και ήταν συγκεντρωμένες στη Μαντζουρία.

Στην τρίτη φάση (26 Νοεμβρίου 1950-10 Ιανουαρίου 1951), είχαμε την επέμβαση των κινεζικών δυνάμεων που ανάγκασε τους Αμερικανούς σε άμεση υποχώρηση προς τον 38ο Παράλληλο.

Η κινεζική αεροπορία δεν έπληξε τις αμερικανικές βάσεις στην Ιαπωνία. Τα λάθη του Mac Arthur οδήγησαν τον Τρούμαν στην αντικατάστασή του τον Απρίλιο του 1951 από τον στρατηγό Matthew Ridgway (1895-1993).

Στις 23 Δεκεμβρίου 1950 σκοτώθηκε σε δυστύχημα με τζιπ ο διοικητής της 8ης αμερικανικής στρατιάς Walton Waker (1889-1950).  

Στην τέταρτη φάση, από τον Απρίλιο του 1951 και οι δύο πλευρές στόχευαν στη διατήρηση του στάτους κβο της μεθορίου του 38ου Παράλληλου. Μετά από 5 μήνες σκληρών μαχών, το μέτωπο σταθεροποιήθηκε εκεί και ξεκίνησαν διαπραγματεύσεις των δύο πλευρών στο Πανμουτζιόν, που ολοκληρώθηκαν τον Ιούλιο του 1953.

Από το 1952, την αρχηγία των αμερικανικών δυνάμεων είχε αναλάβει ο στρατηγός MacW. Clark (1896-1984).

Τον Σεπτέμβριο του 1953 οι Η.Π.Α. και η Ε.Σ.Σ.Δ. υπέγραψαν Συνθήκη Ειρήνης για Λογαριασμό της Νότιας και της Βόρειας Κορέας αντίστοιχα. Τα κινεζικά στρατεύματα αποσύρθηκαν το 1958. 

Το Ελληνικό Εκστρατευτικό Σώμα στην Κορέα (1950-1955)

Το 1950 η Ελλάδα μόλις είχε «βγει» από τον εμφύλιο. Λόγω του «ψυχρού πολέμου» υπήρχαν φόβοι για επίθεση σε βάρος της χώρας μας. Η πρώτη προσπάθεια για ένταξη στο ΝΑΤΟ προσέκρουσε στην άρνηση των Η.Π.Α. Το ξέσπασμα του πολέμου της Κορέας όμως ανάγκασε τους Αμερικανούς να απευθυνθούν και στη χώρα μας για βοήθεια, κάτω από την ομπρέλα του Ο.Η.Ε.

Η κυβέρνηση Σοφοκλή Βενιζέλου θεώρησε ότι ήταν προς το συμφέρον της χώρας η συμμετοχή στον πόλεμο της Κορέας, έστω και αν η Ελλάδα δεν είχε καμία απολύτως σχέση με όσα γίνονταν στη μακρινή Ασία. Θεωρήθηκε ότι θα μπορέσει αργότερα να πετύχει την παροχή ανταλλαγμάτων, μεταξύ των οποίων και την είσοδο της χώρας μας στο ΝΑΤΟ. 

Έτσι, συγκροτήθηκε το λεγόμενο Εκστρατευτικό Σώμα Ελλάδος (ΕΚΣΕ), που το αποτελούσε ένα ενισχυμένο Τάγμα Πεζικού και ένα Σμήνος της Αεροπορίας, το 13ο Σμήνος Μεταφορών, με αεροσκάφη C-47 Dakota. Το Σμήνος συγκροτήθηκε στα μέσα Οκτωβρίου 1950 και αναχώρησε για την Κορέα στις 11 Νοεμβρίου του ίδιου έτους. Το αποτελούσαν 7 αεροσκάφη της 355 Μοίρας Μεταφορών, που είχε έδρα την Αεροπορική Βάση της Ελευσίνας και προσωπικό από διάφορες ειδικότητες. Το ενισχυμένο Τάγμα Πεζικού είχε δύναμη 1.000 περίπου ανδρών.

Ο πόλεμος της Κορέας ήταν πολύ σκληρός και ιδιόμορφος. Το ελληνικό Τάγμα, που έφτασε στο λιμάνι Πουσάν της Νότιας Κορέας στις 9 Δεκεμβρίου 1950, από τις 18 Δεκεμβρίου 1950 έως τις 19 Δεκεμβρίου 1953 πήρε μέρος σε σημαντικές αμυντικές και επιθετικές επιχειρήσεις. Η Κίνα βοηθούσε φανερά τους Βορειοκορεάτες, ενώ η Ε.Σ.Σ.Δ., με απόλυτη μυστικότητα, τους ενίσχυε με στρατιωτικό υλικό και με πληρώματα που επάνδρωναν τα αεροσκάφη MiG-15.

Η πρώτη μεγάλη επιτυχία του ΕΚΣΕ σημειώθηκε τη νύχτα της 29/1/1951, όταν ο 3ος Λόχος κατάφερε να απωθήσει μεγάλη εχθρική δύναμη στο ύψωμα 381, προκαλώντας πολλές απώλειες στους αντιπάλους. 2 Έλληνες αξιωματικοί και 9 οπλίτες έχασαν εκεί τη ζωή τους.

Άλλες σημαντικές μάχες στις οποίες πήρε μέρος το ελληνικό Τάγμα Πεζικού ήταν:

Στο ύψωμα 325 (Μάρτιος 1951), στο ύψωμα Σκοτς (Οκτώβριος 1951), στο ύψωμα Νόρι (Σεπτέμβριος 1952) και στο ύψωμα Χάρι (Ιούνιος 1953). 

Σε όλες τις μάχες οι ελληνικές δυνάμεις έδειξαν εξαιρετικές πολεμικές ικανότητες και μεγάλη γενναιότητα, προκαλώντας τον θαυμασμό των άλλων συμμάχων. Από το φθινόπωρο του 1953, το ΕΚΣΕ αποτελούσε Σύνταγμα, που εντάχθηκε στην 3η αμερικανική Μεραρχία και εγκαταστάθηκε στην τοποθεσία Τσορβόν.

Στις 10 Μαρτίου 1955 περιορίστηκε πάλι σε Τάγμα και ξεκίνησε σταδιακά ο επαναπατρισμός των ανδρών, που ολοκληρώθηκε τον Δεκέμβριο του 1955.

Να σημειώσουμε ότι κάθε 6-12 μήνες γινόταν αντικατάσταση των ανδρών του ΕΚΣΕ από άλλους, που προέρχονταν από μεταγενέστερες ΕΣΣΟ.

Επίσης, πρώτος διοικητής του 13ου Σμήνους C-47 ήταν ο Επισμηναγός Ανδρέας Γκορένκο, ανιψιός της Άννα Αχμάτοβα. Πώς γεννήθηκε στην Ελλάδα και άλλα στοιχεία γι’ αυτόν μπορείτε να βρείτε σε άρθρο μας στις 18/02/2017 στο protothema.gr, με τίτλο «Η Άγνωστη, Τραγική Σχέση της Άννα Αχμάτοβα με την Ελλάδα».

Ανάμεσα στους αξιωματικούς της Αεροπορίας που πολέμησαν στην Κορέα, ήταν επίσης και ο Ακριβός Τσολάκης, ειδικός στη διερεύνηση.

Αρχηγός της αεροπορικής αποστολής, που ξεκίνησε στις 11/11/1950 από το αεροδρόμιο της Ελευσίνας, ήταν ο Επισμηναγός Ιωάννης Χατζάκης. Τα ελληνικά αεροσκάφη πήραν μέρος σε 2.196 αποστολές.

Τέσσερα Dakota C-47 καταστράφηκαν και 12 αεροπόροι μας σκοτώθηκαν. Συνολικά, οι ελληνικές απώλειες ήταν βαριές: 186 άνδρες νεκροί (από τους οποίους 21 αξιωματικοί) και 566 (ή σύμφωνα με άλλες πηγές 614) τραυματίες. Ωχριούν όμως μπροστά στις απώλειες άλλων κρατών, όπως π.χ. της Τουρκίας: 721 Τούρκοι σκοτώθηκαν στην Κορέα, 2.111 τραυματίστηκαν, ενώ αγνοούμενοι ήταν 168 άνδρες… 

Τον Δεκέμβριο του 1955, αποχώρησε και ο τελευταίος Ελληνικός Λόχος από την Κορέα. Παρέμειναν συμβολικά ένας αξιωματικός και 9 οπλίτες ως τον Μάιο του 1958. Για τη δράση του στον πόλεμο της Κορέας το ΕΚΣΕ τιμήθηκε από τους προέδρους των Η.Π.Α. και της Νότιας Κορέας. Οι κυβερνήσεις των δύο χωρών απένειμαν και πλήθος μεταλλίων.

Στον πόλεμο της Κορέας δεν χρησιμοποιήθηκαν πυρηνικά όπλα. Ας ελπίσουμε ότι το πρόβλημα της Κορεατικής Χερσονήσου, που ταλανίζει όχι μόνο την ευρύτερη περιοχή αλλά και το σύνολο σχεδόν της ανθρωπότητας για 70 χρόνια, θα λυθεί με ειρηνικά μέσα. Οι όποιοι παράφρονες, εκατέρωθεν, θα τεθούν στο περιθώριο και θα επικρατήσουν οι φωνές της λογικής και η σωφροσύνη…

* Ο Αναστάσιος τενεκούδης είναι μέλος του ΔΣ και Κοσμήτορας της Αεροπορικής Ακαδημίας Ελλάδος.

ΒΥΖΑΝΤΙΝΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΑΙ

ΠΟΛΥΜΝΙΑ ΚΑΤΣΩΝΗ

ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΣ Δ΄ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ

ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΟΜΑΧΙΑ

ΚΕΝΤΡΟ ΒΥΖΑΝΤΙΝΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 2008

ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΣΥΝΤΟΜΟΓΡΑΦΙΕΣ........................... 13
ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Ο ΧΩΡΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΣΥΓΚΥΡΙΕΣ....43

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ
I. Η έκπτωση του Ανδρονίκου Παλαιολόγου από τη διαδοχή ..63
ΙΙ. Η αποκατάσταση του Ανδρονίκου Παλαιολόγου στην εξουσία .......79
ΙΙΙ. Η στέψη του Ανδρονίκου Παλαιολόγου σε βασιλέα και η ανάδειξη του γιου του Ιωάννη Ζ΄ σε συμβασιλέα 107
ΙV. Η τριετής διακυβέρνηση του Ανδρονίκου Δ΄ Παλαιολόγου (1376-1379) 123

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ
1. Η ανατροπή του Ανδρονίκου Δ΄ Παλαιολόγου (1379) και η ρύθμιση της διαδοχής (1379-1382).. 159
Ι. Αλληλομαχία: η διαιώνιση της εμφύλιας έριδας. 181
ΙΙΙ.Η σύγκρουση για τη διαδοχή μετά τον θάνατο του Ανδρονίκου Δ΄ και ο συμβιβασμός ..211
ΕΠΙΛΟΓΟΣ .251
SUMMARY .255
ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΚΑΙ ΤΟΠΩΝ ..265
ΧΑΡΤΕΣ ..275


Η συνέχεια  εδώ 

Κονκλάβιο:

Πώς γίνεται η μυστική εκλογή του Πάπα -

Ο λευκός καπνός και οι άγνωστοι Ποντίφικες

Καρδινάλιοι στη Βασιλική του Αγίου Πέτρου (ΦΩΤΟ ΑΡΧΕΙΟΥ)

AP Photo/Gregorio Borgia, pool

Το τέλος του επίσημου πέθνους για το θάνατο του Πάπα Φραγκίσκου θα φέρει τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία αντιμέτωπη με τη μυστική διαδικασία εκλογής του διαδόχου του, η οποία είναι γνωστή ως παπικό Κονκλάβιο. 

Πρόκειται για μία διαδικασία ουσιαστικά αμετάβλητη εδώ και 800 χρόνια. Είναι μια δημοκρατική διαδικασία καθώς απαιτεί πολλούς γύρους ψηφοφορίας μέχρι να προκύψει συναίνεση στο πρόσωπο που θα ηγηθεί της εκκλησίας με τους 1,4 δισ. πιστούς παγκοσμίως.

Προς το παρόν δεν υπάρχει καθορισμένη ημέρα για την έναρξη του Κονκλαβίου, το οποίο προέρχεται από τη λατινική λέξη conclāve που σημαίνει κλειδωμένο δωμάτιο για τη φύλαξη τιμαλφών ή για τη κράτηση κάποιου. Οι καρδινάλιοι συναντήθηκαν την Τρίτη (22/4) για να συζητήσουν ένα χρονοδιάγραμμα χωρίς ωστόσο να υπάρξει κάποια σχετική ανακοίνωση. 

Σύμφωνα με τους ισχύοντες κανόνες, μόνο καρδινάλιοι κάτω των 80 ετών επιτρέπεται να ψηφίσουν, όπως αναφέρει ο Independent

Επίσημα οι υποψήφιοι για τον παπικό θρόνο πρέπει να είναι μόνο άνδρες και Καθολικοί, αν και στην πραγματικότητα οι Ποντίφικες επιλέγονται μόνο από τις τάξεις των καρδιναλίων εδώ και αιώνες.

Vatican Pope

AP Photo/Francisco Seco

Δεν υπάρχει όριο ηλικίας για το ποιος μπορεί να γίνει Πάπας. Ο Φραγκίσκος ήταν 76 ετών όταν ανέλαβε το αξίωμα και το κατείχε μέχρι τον θάνατό του σε ηλικία 88 ετών.

Ο Βενέδικτος πριν από αυτόν ήταν 78 ετών και ήταν Πάπας μόνο για οκτώ χρόνια πριν από την συνταξιοδότησή του σε ηλικία 85 ετών. 

Πληροφορίες θέλουν πλέον να επιλέγονται μεγαλύτεροι σε ηλικία καρδινάλιοι για το αξίωμα του Πάπα προκειμένου να μην έχει μεγάλη διάρκεια η θητεία τους στο θώκο.

Το ιστορικό προηγούμενο 

Η ιστορία έχει δείξει ότι σπάνια η επιλογή του εκάστοτε Πάπα γίνεται από τις τάξεις των papabile, δηλαδή, από εκείνους που τα ονόματά τους έχουν ακουστεί ως πιθανοί διάδοχοι.

Μία από τις σπάνιες φορές που η ρήση «όποιος μπαίνει στον Κονκλάβιο ως Πάπας βγαίνει ως καρδινάλιος» δεν επιβεβαιώθηκε ήταν το 1963 όταν εξελέγη το φαβορί και καρδινάλιος του Μιλάνου, Τζιοβάνι Μοντίνι ως Παύλος ο ΣΤ'. Το 1978 με το θάνατό του η αλήθεια της ρήσης επιεβεβαιώθηκε καθώς ήταν η χρονιά που η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία άλλαξε τρεις Πάπες.

Μετά το θάνατό του εξελέγη Πάπας ο καρδινάλιος Αλμπίνο Λουτσιάνι, ο οποίος πέθανε μετά από ένα μήνα και είχε το όνομα Ιωάννης Παύλος ο Α'. Ακολούθησε η μη αναμενόμενη εκλογή του Καρδιναλίου της Κρακοβίας, Καρόλ Βοϊτίλα, που επέλεξε το όνομα Ιωάννης Παύλος ο Β'. Το δεύτερο Κονκλάβιο του 1978 ήταν το τελευταίο του 20ου αιώνα, καθώς ο Ιωάννης Παύλος ο Β' παρέμεινε στον παπικό θρόνο μέχρι το θάνατό του το 2005.

JOHN PAUL II

O Πάπας Ιωάννης Παύλος ο Β'

AP Photo/Plinio Lepri

Ακολούθησε η εκλογή του Γερμανού Γιόζεφ Ράτζινγκερ που πήρε το όνομα Πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ΄ αν και κάποιους ψήφους πήρε στην ψηφοφορία και ο Φραγκίσκος, ο τότε Καρδινάλιος Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο από την Αργεντινή. Όχι αρκετές με το Κονκλάβιο να τον εκλέγει τελικά το 2013 στο θώκο ύστερα από την παραίτηση του Βενέδικτου.

Πότε θα ξεκινήσει το Κονκλάβιο;

Μετά τον θάνατο του Πάπα, ξεκινά στο Βατικανό μια παραδοσιακή περίοδος πένθους εννέα ημερών. Αυτή ονομάζεται Νovendiales.

Η κηδεία του Πάπα θα πρέπει να πραγματοποιηθεί «μεταξύ της τέταρτης και της έκτης ημέρας μετά τον θάνατο». Η κηδεία του Φραγκίσκου έγινε το Σάββατο (26/4) παρουσία χιλιάδων πιστών και δεκάδων ξένων ηγετών.

Η διαδικασία εκλογής νέου Πάπα ξεκινά συνήθως μεταξύ 15 και 20 ημερών μετά τον θάνατο του Ποντίφικα. Ο Καμερλένγκο, είναι ένας καρδινάλιος που επιλέγεται από τον Πάπα και έχει την ευθύνη της οργάνωσης της εκλογικής διαδικασίας του Κονκλαβίου.

Ο νυν Καμερλένγκο είναι ο Καρδινάλιος Κέβιν Φάρελ, ένας ιρλανδικής καταγωγής Αμερικανός ιεράρχης που κατέχει τη θέση από το 2019.

Ο ρόλος του Καμερλένγκο δεν είναι μονοδιάστατος καθώς επιβλέπει και τη διαδικασία της παπικής ταφής. Έχει την ευθύνη για τη χρήση του τελετουργικού σφυριού για την καταστροφή του δαχτυλιδιού που χρησιμοποιούσε ο Πάπας Φραγκίσκος για τη σφράγιση εγγράφων, διασφαλίζοντας ότι δεν θα υπάρχουν πιθανότητες πλαστογράφησης.

Είναι επίσης ο καρδινάλιος που σφραγίζει την πόρτα του γραφείου και του υπνοδωματίου του Πάπα με μια παραδοσιακή κόκκινη κορδέλα.

Πώς λειτουργεί το Κονκλάβιο;

Για να ξεκινήσει η διαδικασία του Κονκλαβίου, υπάρχει μια ειδική πρωινή λειτουργία, μετά την οποία οι 135 καρδινάλιοι σε ηλικία ψήφου συγκεντρώνονται μέσα στην εξαιρετικά διακοσμημένη Καπέλα Σιστίνα. Αυτή είναι η έδρα όλων των Παπικών Κονκλαβίων από το 1858.

Οι κανόνες για την εκλογή ενός Πάπα αναθεωρήθηκαν τελευταία φορά το 1996 υπό τον Πάπα Ιωάννη Παύλο Β' και η διαδικασία έχει παραμείνει σε μεγάλο βαθμό αμετάβλητη από τότε. Μετά τον θάνατο ενός Πάπα, οι καρδινάλιοι πραγματοποιούν μια σειρά συναντήσεων που ονομάζονται γενικές συναθροίσεις για να συζητήσουν το μέλλον της Εκκλησίας.

Ενώ και οι 252 καρδινάλιοι μπορούν να συμμετάσχουν σε αυτές τις συναντήσεις, μόνο 135 είναι κάτω των 80 ετών και επομένως είναι επιλέξιμοι να συμμετάσχουν στο Κονκλάβιο.

Vatican Pope

AP Photo/Gregorio Borgia

Αφού συγκεντρωθούν οι καρδινάλιοι, ηχεί η κραυγή «extra omnes» (όλοι έξω) και οι καρδινάλιοι - οι οποίοι έχουν δώσει όρκο μυστικότητας - θα κλειδωθούν μέσα στο Κονκλάβιο μέχρι να μπορέσουν να επιλέξουν τον νέο Πάπα. Εκτός από τους καρδινάλιους μέσα στην αίθουσα μένουν υπάλληλοι του Βατικανού και γιατροί.

Οι καρδινάλιοι κάθονται και στις δύο πλευρές της Καπέλας Σιστίνα, ενώ ο όρκος μυστικότητας ισχύει και μετά από την εκλογή του νέου επικεφαλής της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας χωρίς την άδεια του οποίου δεν μπορούν να προβούν σε αποκαλύψεις.

Σε αντίθετη περίπτωση κινδυνεύουν με αφορισμό ή απομάκρυνση από τις τάξεις της Εκκλησίας. 

Παραδίδουν τα τηλέφωνά τους και δεν επιτρέπονται εφημερίδες, τηλεόραση, γράμματα ή μηνύματα. Το παρεκκλήσι ελέγχεται επίσης για συσκευές ακρόασης πριν και κατά τη διάρκεια του κονκλαβίου.

Οι καρδινάλιοι κοιμούνται και τρώνε σε έναν ειδικά κατασκευασμένο ξενώνα, το σπίτι της Αγίας Μάρθας, κοντά στην Καπέλα Σιστίνα, όπου ζούσε ο Πάπας Φραγκίσκος τα τελευταία 12 χρόνια.

Πρόκειται για μία από τις αλλαγές του 1996 που έκανε ο Πάπας Ιωάννης Παύλος ο Β'. Μέχρι τότε οι καρδινάλιοι κοιμόντουσαν σε ράντζα σε κελιά στο βρίσκονταν περιμετρικά της Καπέλα Σιστίνα. Το πρώτο Κονκλάβιο έγινε στο χώρο το 1492 και από το 1878 μέχρι και σήμερα όλες οι διεργασίες για την εκλογή του νέου Ποντίφικα διεξάγονται εκεί.

Υπάρχει ένα διάλειμμα για προσευχή και περισυλλογή μετά από κάθε επτά ψηφοφορίες. Το μεγαλύτερο σε διάρκεια παπικό Κονκλάβιο στη σύγχρονη ιστορία ήταν το 1922, όταν οι καρδινάλιοι χρειάστηκαν πέντε ημέρες για να επιλέξουν τον νέο τους ηγέτη.

Το σποτέλεσμα του πρώτου γύρου ψηφοφορίας σπάνια αποκαλύπτεται την ίδια ημέρα. Μέσα από ένα μείγμα ομιλιών, προσευχής, περισυλλογής και ενίοτε έντονης αντιπαράθεσης οι καρδινάλιοι επιλέγουν τους υποψηφίους μέσω διαδοχικών γύρων ψηφοφορίας.

Οι εννέα καρδινάλιοι με τους κομβικούς ρόλους

Τα ονόματα εννέα καρδιναλίων επιλέγονται τυχαία για να τελέσουν και να οργανώσουν την ψηφοφορία. Τρεις εξ αυτών γίνονται ελεγκτές και η αποστολή τους είναι να επιβλέπουν την ψηφοφορία. Τρεις ακόμη έχουν την ευθύνη για την συλλογή των ψήφων και τρεις ακόμη τις αναθεωρούν.

Ένας Πάπας εκλέγεται μόνο όταν ένας μόνο υποψήφιος λάβει πλειοψηφία δύο τρίτων. Μερικές φορές οι Πάπες επιλέγονται γρήγορα όταν αναδεικνύεται ένας ισχυρός υποψήφιος. Ωστόσο, από την 34η ψηφοφορία και μετά, το Κονκλάβιο ψηφίζει μόνο μεταξύ των δύο επικρατέστερων που κέρδισαν τις περισσότερες ψήφους στον προηγούμενο γύρο. 

Το μεγαλύτερο σε διάρκεια Κονκλάβιο, έλαβε χώρα στα τέλη του δέκατου τρίτου αιώνα. Είχε διάρκεια τριών ετών λόγω έντονων πολιτικών διαμαχών οδηγώντας σε αλλαγή των κανόνων. Χαρακτηριστικό είναι ότι τρεις καρδινάλιοι με δικαίωμα ψήφου πέθαναν κατά τη διάρκεια της διαδικασίας.

Η διαδικασία ψηφοφορίας

Η ψηφοφορία είναι μυστική και εισήχθη το 1621 από τον Γρηγόριο ΙΕ΄ για να προσπαθήσει να αποφύγει την πολιτική διάσταση, αν και το Κονκλάβιο εξακολουθεί και σήμερα να παραμένει εκφραστής αντίπαλων ομάδων καρδιναλίων που επιθυμούν να δουν τον εκλεκτό τους να αναδεικνύεται νικητής.

Κατά τη διάρκεια κάθε ψηφοφορίας, οι καρδινάλιοι γράφουν το όνομα της επιλογής τους. Ιδανικά το κάνουν με παραμορφωμένο γραφικό χαρακτήρα, για να συγκαλύψουν την ταυτότητά τους.

Τα ψηφοδέλτια καίγονται στη συνέχεια σε μια μικρή φωτιά μέσα στην Καπέλα Σιστίνα. Ο μαύρος καπνός που παράγεται από τη φωτιά ενημερώνει στα πλήθη που περιμένουν έξω ότι δεν έχει ακόμη εκλεγεί νέος Πάπας.

Vatican Obit Pope Francis What's Next Explainer, lefkos kapnos

AP Photo/Michael Sohn, File

Όταν ένας υποψήφιος κερδίσει τελικά τα δύο τρίτα των ψήφων, εκλέγεται Πάπας. Ο Καρδινάλιος Κοσμήτορας καλεί στη συνέχεια τον υποψήφιο μπροστά από το παρεκκλήσι και τον ρωτά αν είναι πρόθυμος να δεχτεί. Εάν η απάντηση είναι ναι, ο νέος Πάπας καλείται να επιλέξει το νέο του παπικό όνομα. 

Αν και ο Πάπας θεωρείται διάδοχος του Αγίου Πέτρου, κανένας δεν έχει επιλέξει τον Πέτρο για το παπικό του όνομα, εν μέρει για να αποφύγει τις συγκρίσεις με τον ιδρυτή της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας και εν μέρει λόγω μιας αρχαίας προφητείας ότι ένας νέος πάπας που ονομάζεται Πέτρος θα αναλάβει την εξουσία πριν από το τέλος του κόσμου.

Με έναν Πάπα που έχει πλέον εκλεγεί νόμιμα, τα ψηφοδέλτια καίγονται για άλλη μια φορά με ειδική ουσία που τοποθετείται στη φωτιά και μετατρέπει τον καπνό σε λευκό, προκειμένου να γίνει γνωστό ότι έχει εκλεγεί ένας νέος Ποντίφικας.

APTOPIX Vatican Pope lefkos kapnos

AP Photo/Gregorio Borgia

Τις εβδομάδες που προηγούνται του Κονκλαβίου, οι ράφτες του Βατικανού ξεκινούν να δημιουργούν τρεις παπικές ρόμπες σε μικρό, μεσαίο και μεγάλο. Ο νέος Πάπας οδηγείται στο Δωμάτιο των Δακρύων δίπλα στην Καπέλα Σιστίνα, όπου φοράει τα νέα του λευκά ράσα και τις κόκκινες παντόφλες.

Στη συνέχεια παρουσιάζεται στα πλήθη που έχουν συγκεντρωθεί στο Βατικανό από το κεντρικό μπαλκόνι της Βασιλικής του Αγίου Πέτρου με τα περίφημα λόγια: «Annuntio vobis gaudium magnum: Habemus Papam!» (Σας ανακοινώνω με μεγάλη χαρά ότι έχουμε έναν Πάπα.)  

Εισαγωγή
Το κεφάλαιο αυτό επιχειρεί μια επισκόπηση της εξέλιξης των εθνικών μουσείων στην Ελλάδα με στόχο αφενός να δώσει μια συνοπτική εικόνα της ιστορίας τους και αφετέρου να ανιχνεύσει – έστω μερικώς – τις συγκλίσεις ή τις αποκλίσεις που παρατηρούνται σε κάθε εποχή μεταξύ μουσείων, ιδεολογίας, επιστήμης και κοινωνίας.
Η μελέτη επικεντρώνεται στα τρία κατεξοχήν εθνικά μουσεία, δηλαδή το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο (εφεξής ΕΑΜ), το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο (εφεξής ΒΧΜ) και το Μουσείο Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης (εφεξής ΜΕΛΤ), επειδή αυτά τα τρία μουσεία αντιπροσωπεύουν τη θεσμοθέτηση – στο πεδίο των μουσείων – του κυρίαρχου, εθνικού, ιστορικού αφηγήματος της αδιάλειπτης συνέχειας του ελληνισμού, αλλά και επειδή αυτά τα τρία μουσεία είναι γενικότερα αποδεκτά ως εθνικά τόσο στο πεδίο της έρευνας όσο και στη συνείδηση του κοινού.

Παράλληλα, το κείμενο εστιάζει σε άλλα τρία μουσεία τα οποία έχουν συντελέσει στην ενίσχυση και στην προώθηση του καθιερωμένου εθνικού αφηγήματος – ή όψεων αυτού – σε διάφορες εποχές· συγκεκριμένα, στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο (εφεξής ΕΙΜ), το Μουσείο Μπενάκη και το Νέο Μουσείο Ακρόπολης (εφεξής ΝΜΑ).1

Σκιαγραφούνται πέντε μεγάλες περίοδοι στην ανάπτυξη των μουσείων στην Ελλάδα από το 1829 έως σήμερα: ο αιώνας της αρχαιολογίας (1829-1914)· η επικύρωση της συνέχειας (1914-1940)· μεταπολεμική αναγέννηση (1940-1970)· η άνθηση των μουσείων (1970-2000)· ανανέωση και αναδίπλωση (2000 και εξής). Η διάκριση μεταξύ των περιόδων δεν είναι, ασφαλώς, αυστηρή, καθώς ζητήματα που τίθενται με έμφαση κατά τη διάρκεια μιας συγκεκριμένης περιόδου ανιχνεύονται επίσης και σε μεταγενέστερες.

Η συνέχεια  εδώ 

Η Ανδρομάχη Γαζή


Βίας ο Πριηνεύς: Άκουγε πολλά, μίλα την ώρα που πρέπει.

Θαλής o Μιλήσιος: Καλύτερα να σε φθονούν παρά να σε λυπούνται.

Κλεόβουλος ο Λίνδιος: Το μέτρο είναι άριστο.

Περίανδρος ο Κορίνθιος: Οι ηδονές είναι θνητές, οι αρετές αθάνατες.

Πιττακός ο Μυτιληναίος: Με την ανάγκη δεν τα βάζουν ούτε οι θεοί.

Σωκράτης: Εν οίδα ότι ουδέν οίδα. Ουδείς εκών κακός.

Θουκυδίδης: Δύο τα εναντιότατα ευβουλία είναι, τάχος τε και οργήν.

Πλάτων: Άγνοια, η ρίζα και ο μίσχος όλου του κακού. 

Αριστοτέλης: Δεν υπάρχει τίποτε πιο άνισο από την ίση μεταχείριση των ανίσων. 

Google Translate

Σαν Σήμερα ...

Back to Top

Copyright © 2025 CoE Acropolis. All Rights Reserved.
Joomla! is Free Software released under the GNU General Public License.